Gülmüyorum sen yokken acým dikiþ tutmuyor Uyutmuyor yalnýzlýk yokluðun uyutmuyor Her tür þeyi denedim tek bakýþýn etmiyor Ben çaresiz boynumu bükerken yanmadýn mý
Hakkým olmayan hana kimler oldu hükümdar Günüm zehir zemberek gecemde hep hicran var Þimdi yataðým mezar yurdum köhne odam dar Ellerinle ipimi çekerken yanmadýn mý
Terk ettiðin o yerde kýrk mum yaktým ardýndan Kurtuluþum yok artýk iç kemiren kurdundan Týpký bir esir gibi def ederken yurdundan Dönüp sana biçare bakarken yanmadýn mý
Ýçime haykýrýyor sessizliðim çok derin Gönlümdeki aynaya kör mü oldu gözlerin Ruhumun gergefinde dolaþýrken ellerin Ýþlediðim nakýþý sökerken yanmadýn mý