Babam derdi ki yavrum; kimseyi küçük görme, Hemence gururlanýp,yerme dostu meclisde, Aldandý þeytan orda,Adem topraktan dedi, Kovdu Rabbim huzurdan,ebedi tardedildi.
Babam derdi ki yavrum; küçüklere sevgi duy, Rabbin emri önde tutup,ayet Kur’ana uy, Aðaç yaþken eðilir,insan okur çocukken, Taþ olur büyüyünce,kýrýlýr beden hemen.
Babam derdi ki yavrum; basma çürük dallara, Hem dünyada ahrette,dayan oðlum Allaha, Olsun dostlarýn senden,her konuda ileri, Arif olan öðrenir,dostlardan bilgileri.
Babam derdi ki yavrum; postumu Kursa gönder, Saygý duy Hocalara,olurlar Hakka önder, Seherlerde sabahta,otur postun üstüne, Baþbaþa ol Rabbinle,hem gece de gündüzde.
Babam derdi ki yavrum; iyi seç dostlarýný, Verme sýr tutmazlara,sen ince sýrlarýný, Bilirse iki kiþi,olmaktan çýkar sýrlar, Yayýlýr her köþeye,döner sýrtýna oklar.
Babam derdi ki yavrum; öfke þeytan iþidir, Yakýp yýkan dünyayý,bir erkekle diþidir, Kýzdý isen birine,güzelce al abdesti, Oku felakla nasý,def et mel’un iblisi.
Babam derdi ki yavrum; kimseye kin besleme, Önce yakýp yýkýp da,sonra özür dileme, Kimseye kalmaz dünya,maðrur olma malýna, Bak kabre girenlere,sýrtýnda var mý hýrka.
Babam derdi ki yavrum; Hakka þükür gerekir, Gidermiþ ni’met yoksa,kalpde olmasýn kibir, Gelip geçer sýkýntý,bitmez kulun cezasý, Benzer dünya zindana,cennettedir sefasý.
Babam derdi ki yavrum; istiyorsan sen huzur, Her sabahta akþamda,Rabbin divanýna dur, En güzeli namazdýr,kul çýkýyor miraca, Ýner yüzüne nurlar,beden varýr huzura.
Babam derdi ki yavrum; kanaat et malýna, Israf en büyük günah,insan düþer fakýra, Nice zenginler fakir,nice fakirler zengin, Sakýn arama boþa,alemde bulunmaz dengin.
Babam derdi ki yavrum; nankörlerden uzak dur, Dalmýþ boyca günaha,kalmaz ki onda huzur, Sen dua et bunlara,Rabbim bilir onlarý, Þu alemde var olan,hepsi Rabbin kullarý.
Babam derdi ki yavrum; çeþit çeþit insanlar, Beyaz kimi de siyah,arif olanlar anlar, Olan da hikmet gizli,mükafaati ahrette, Sabrederse aðmalar,girecekmiþ cennete.
Babam derdi ki yavrum; diplomana güvenme, Harmanda düven sürme,el atýna binip de, Elden gelen onulmaz,her zamanda bulunmaz, Emaneti alýrlar,canlar bedende kalmaz.
Babam derdi ki yavrum; ölüm bir anda gelir, Sebep olur bir þeyler,Azraile yüklenir. Dünya da kalan olsa,dünya bize yeter mi? Ýnsan ibret almalý,dünya deðirmen sanki..