HAZAN DÜŞER

HAZAN DÜÞER

Bahar geçer, hazan gelir, gözlerime nem düþer
Gün savuþur, akþam olur, yüreðime gam düþer
Çeþm-i yaþ ile tükenir gör ki bezm-i gülistan
Eller þâduman olurken bahtýma elem düþer

Yüce daðlar gölgelenir duman duman tül düþer
Ayaz çalar yapraðýný bir tomurcuk gül düþer
Siyah gece elbisesi giyinirken asuman
Ateþ-i aþk ile yanan içerime kül düþer

Bülbül inler sabaha dek dide-i giryan düþer
Nâr-ý hasretinle yanýp sineye büryân düþer
Canhýraþ olan þu kalbim lime lime erirken
Güneþ ýsýtmaz içimi gönlüme buhran düþer.

Bülbül susar, ötmez olur, güle ah-û zar düþer
Kýþ kapýya dayanýnca saçlarýma kar düþer
Herkes visale ulaþýp þâd olurken yâriyle
Firkat daðýndan ruhuma damla damla har düþer

Alev alev tutuþurum aklýma yüzün düþer
Maziye her dalýþýmda kalbime hüzün düþer
Nevbaharý yaþamadan zaman su gibi akar
Kapý çalar, ecel gelir, ömrüme hazan düþer

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: