Özlemini gidermek için dün gece, Bir sigara yakýp önce, Öpe,okþaya aldým elime resmini Ve bir þiir gibi fýsýldayarak ismini Sigaramýn dumaný arkasýndan canlandýrarak hayâlini Doya doya seyrettim seni...
Siyah bir zemin üstünde kýzýl ve elâ renkler vardý Yýllardan sonra senden kalan Bu üç rengin içine sýðardý....
Sonra yine ismin dolandý dilime, Bestelenmemiþ bir þarký gibi söyledim durdum, Kendi melodisiyle, ismindeki naðmelerle söyledim Ve bu güzel naðmeler kalýcý olsun diye Bir beste yapmaya heveslendim.
Önce yüreðimi koydum önüme porte olarak, Ve sol anahtar diye, bakýþlarýný yazdým en baþa, -Bakýþlarýnla girmiþtin ya yüreðime- Sonra, bir lâ sesi olarak dudaklarýný koydum porteye, Bir lâ sesiydi ki, dört dörtlük ölçüde, Sonra, ellerin, parmaklarýn... Hepsini serpiþtirdim yüreðimdeki çizgilere Ve bir de yüreðini yapýþtýrdým yüreðimin üzerine Sevdâ naðmeleriyle doldursun diye bestemin arkasýný Sonra da senin buðulu sesinden dinledim Dünyanýn en güzel þarkýsýný.
Öyle bir þarkýsýn sen, Notalarýn anlatamýyacaðý kadar güzelsin Aþk makamýndasýn, Ve benim tek bestemsin.
Ünal Beþkese 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.