TOPRAK

Sürülür pulluk pulluk, bereket dolu toprak,
Bismillah diye baþlar, rençper tohum saçarak.
Su verir yüce Mevlâ, içer dað taþ kanarak,
Bir tohumdan bin canlar, doðarlar fýþkýrarak.

Küçücük bir fidaný göðe yükselten toprak,
Büyütür serpilerek, verir dal, yeþil yaprak.
Anadýr ona toprak, baðrýnda kök salarak,
Kuþlar gelir konarlar, öterler þakrayarak.

Ýçtiðimiz saf suyu temizleyip de verir,
O kiraza, o nara içine tat katýp verir,
Yeþil, sarý, kýrmýzý bütün renkleri verir,
Giydiðin elbiseyi toprak dokuyup verir.

Daðlar ile taþlarý, kurulan binalarý,
Çeker bütün yükleri, doyurur hep canlarý,
Canlar verilir ona, nice þehit kanlarý…
Eþrefî’ye yataktýr; gizler bütün sýrlarý.

EKREM GÜRER (1974 YOZGAT)

Sosyal Medyada Paylaşın: