Önü açýk yönü belirsiz bir tren Ötüre ötüre kývrýlýp gider tünelinde O daðý taþý delip geçen çýðlýklarý Kendi yüreðine inmez kör saðýr Herkes duyar sesini kendi duymaz
Hasrete kýyýp özlemini nennileþtiren Sazýn ince telinde tezene mýrýldatan Dudaklarý müziðe uyum saðlamayan Ama içinde yanýk türküler çoðaltan Kaçýrdýklarýna göz yuman müflis tüccar
Yalnýz yalnýzlýðý kendi bulup kucaklar Son ve tek sevgilisidir artýk yaz bahar Yarattýðý kýþýn tipi boranýnda bocalar Ta ki baþka bir yalnýza toslayýncaya
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.