Karga Ve Bizim Cevizler
Ýri,yaþlý bir karga,gagasýnda cevizi
Çevresine bakarken meraklandýrdý bizi.
Aklýnda bir þey vardý,konduðu yerden uçtu
Yükseldi gökyüzüne orda aðzýný açtý.
Ceviz hýzla düþerken havayý yarýp yarýp
Bakakaldýk hepimiz öylece garip garip.
Ceviz bütün hýzýyla taþýn üstüne düþtü
Dönerken çevresinde,karga bu iþe þaþtý.
Kýrýlmamýþtý ceviz,sapasaðlam o yerde
Duruyorken gölgede,karga düþtü bir derde.
O çirkin sesi ile etrafýný inletti
Canýmýza kasdedip o bed sesi dinletti.
Bütün gayreti ile tekrar bir pike yaptý
Kondu taþýn yanýna,hemen cevizi kaptý.
Daha yükseðe uçtu,niþan aldý o taþa
Ýþte kýrýldý ceviz,karga karga çok yaþa.
Bir sincap koþuverdi,çünkü zaman ona dar
Aldý,yedi cevizi,karga gelene kadar.
Ona nasip deðilmiþ cevizi alýp yemek
Baktýk bir birimize,kader böyleymiþ demek.
Üzüldük amma dostlar,elden bir þey gelmiyor
Bizim üzüntümüzü karga elbet bilmiyor.
Çýðlýklarýyla uçtu,kondu bizim balkona
Buna ermeyen aklým,takýldý kaldý ona.
Balkondaki çuvalý, günler önceden delmiþ
O kadar çok yemiþ ki,cevizin sonu gelmiþ.
Afiyet olsun sana biz yeniden alýrýz
Yine gelirsen eve ,inan,memnun oluruz.
VAHDET ÇÝL ( Vahdet-i can )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.