Sus

Usul usul yaðmurda ýslanýr bedenim
Ruhunda bir sýzý var bilmem nedendir
Bu hayal alemi mi son buldu
Aynalar mi kýrýldý ellerimde bilemedim

Yüreðimde anlayamadýðým bir sancý çakýlý kaldý
Ufak ufak parçalanýyor bedenim
Ve usul usul yürüyorum arnavut kaldýrýmlý sokaklarda
Ne sen varsýn yanýmda ne de senin bir kokun

Elim kolum baðlanmýþ çaresizlik nedir
dediðinde
Herþeyi düþünüp hiçbir þey yapamamak Söyleyememek saklamak tüm unsurlarýyla onca sýrrý

Beynim kaynýyor beynim
Susmak ta yoruyormuþ insaný
Ah bir bilsen ahýmý figanýmý
Bu kara lekeli þehre geri dönüþ nedenimi

Ufukta yalnýzlýk var yüreðimde ise elem Düþ kýrýklarý sardý etrafýmý
Ah hayat sen bana neler ettin bu kýrk yaþýma kadara
Geçmiþi ölüm kokan gelecek umudu olmayan benden

Kuþlar uçuyor bak yine alçaktan alýp Götürmek için mi geldiler
Mutlu kaldýðým o bir kaç günü elimden.
Ah be hayat sen neye yaradýn ki bundan sonra ne olasýn
Kaybolup kendimde bedenimi terk edesim geliyor.






Sosyal Medyada Paylaşın: