ZULMÜ ALKIŞLAYAMAM DİYORDU KOCA AKİF

Bir Millet ki gözleri dönmüþ sýrtlana karþý
Zafer için duada, titretiyorlar arþý.
Çanakkale içinde garip Aynalý Çarþý.
Ýngilizler sarayýn bahçesinde göz süzer.
Mandayý önerirler türlü iltifat düzer.

’’Zulmü alkýþlayamam ’’diyordu Koca Akif.
Dizeler sýralýyor her bir hecesi zarif.
Vatan ve istiklalin anlamýydý bu tarif.
Yeni kýta Türkleri dize getirmek ister.
Yapacaðý zulmünü özgürlük ile süsler.

Oysa ki bu özgürlük Türk’ün karakteridir.
Doðan her babayiðit Vatanýnýn eridir.
Bu Vatan ki milletin otaðýdýr -evidir.
Bu uðurda þehadete yürümesi yeridir.

Akif böyle bir anda Milletin nabzýn tuttu.
Vatanýn selameti için kendin unuttu.
Bilgilendirdi halký cehaleti kuruttu.
Yüreðe iþlediði zafer,istiklal-umuttu.

Hatip oldu kürsüde birliðe davet etti.
Zira esaret -yokluk halkýn canýna yetti.
Davet aldý Meclisten duydu Cumhuriyeti.
Marþý kaleme aldý buydu onun niyeti.

Ýstiklal bu Millete ne çok yaraþýyordu.
Özgürlüðü uðruna daðlarý aþýyordu.
Genlerinde Atasýnýn izini taþýyordu.
Düþmanlarýn cehline en çok o þaþýyordu.

Zulme çanak tutanlar yenildi birer birer.
Vatanýn her karýþý önemli-kutsal deðer.
Özgürlük aþýðýna zincir vurulmaz meðer.
’’Ya istiklal ya ölüm ’’ diyerek koþuyordu.


Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın: