6 ŞUBAT

Takvimler altý þubatý gösterirken,
Henüz dört saat on yedi dakika yaþanmýþken,
Kimi uykusunun derin noktasýnda
Kimi fabrikada vardiyanýn ortasýnda
Ecel gelip sarýlmýþtý boðazlara
Henüz kundaða bile sarýlmamýþ
Kimi yeni doðmuþ bebekti
Kimi sakalýnda siyah diye bir tüy kalmamýþtý
Bir anda kýyamet kopar gibi kopmuþtu deprem
Nice canlar uyanmadan ölümle kucaklaþtý
Ne çabuk bitti yarýný yaþamak

Binalar yan yatarken caddelere
Kimileri birbirinin üstüne abandý
Çýðlýklar uçuþtu gökyüzüne
Daðlarýn yüreði titredi
Yeryüzünün karný yýrtýldý
Dizginsiz karanlýk hükmün sürerken
Karanlýk yok etti o gece zamaný
Binalar enkazlarda kayboldu
Bir dakikalýk zaman
Bir yýl olarak yaþandý tan aðarmadan
Ezilmiþ vücutlar yan yana uzandý
Daha þafak gelmeden, ölüm geldi

Gün aðarýnca anlaþýldý her þey
Kurtulanlar yýkýntýlar önünde
Yerlere çökerek aðlýyordu
Bir þey anlatamýyorlardý
Sesleri titreyerek
Sadece “kaybettim, kaybettim” diyebiliyorlardý
6 Þubat asrýn felaketi olarak yaþandý

03.03.2023 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK
durmusaliozbek@hotmail.com

Sosyal Medyada Paylaşın: