Hakk’tan buyruk almýþsa kader kabir kazmaya
Toprak baðrýný açar, gönüller yara alýr
Öyle bir afet ki bu! Tarif edip yazmaya
En mahir kalem naçar, aðýtlar yarým kalýr.
KARA GÝYDÝ AK BUGÜN
Bir acý ki; feryâda Lokman gelse kâr etmez
Onmaz yerden yedik biz sinemize ok bugün
Herc ü merci tarife kelam hece harf yetmez
Ýflah olmaz bu derdin tesellisi yok bugün
Durdu yelkovan, akrep; kaldýk altý Þubat’ta
Kayboldu neþeden iz; ölü gibiyiz hatta
Kýrk beþ bin þehit saydýk, aklýmýz küsuratta (!)
Tebessümün zerresi çehrede yasak bugün
Bir afet ki; altýnda biz olsak da ezilen
Dost düþman el âlemdi; tüm beþerdi üzülen
Bir gelin edasýyla gökyüzünden süzülen
Kar rengine kahretti, kara giydi ak bugün
Yarýlýrken yerküre Hatay’dan ta Maraþ’a
Naçar kaldý mendiller kahýrlý kanlý yaþa
Affý zor hatamýzý Hakk’a vermedik hâþâ
Âþikâr oldu kurnaz, akýllý, ahmak bugün
Paramparça ettikçe zemini artçý þoklar
Yer ile yeksan oldu nice süslü konaklar
Sevgi þefkat sarayý sýmsýcak sýðýnaklar
Fýrtýnalara diyar buz gibi kucak bugün
Makul cevap ararken nice "niçin" "neden"ler
Çamurlara karýldý hayaller, taze tenler
Âhhh o körpe kuzular... o minicik bedenler...
Parklarda yas ve keder; gamlý salýncak bugün
Nasýl bir afet ki bu vermiyor asla aman
Mahiyeti gizemli, darbesi hayli yaman
Tarumar oldu Kilis, yýkýldý Adýyaman
Tam on bir ilimizde titriyor ocak bugün
Feryad ü figan ile gam aldýkça demini
Sellerle deðiþtirdik gözümüzün nemini
Ýhmalin sonucunu... tedbirin önemini
Bir kez daha öðretti eze eze Hakk bugün
Öðrendik cehalet ne, cahil kim, ilim neymiþ
Öðrendik kýyamet ne, gafil kim, ölüm neymiþ
Aslolan liyakatmiþ, gerisi bahaneymiþ
Ayan oldu kavramlar arasýnda fark bugün
Mümkünken tedbir alýp zor iþi kolay etmek
Ýhmale kader demek akýlla alay etmek
Suçu olan kim varsa ceza diye diretmek
Adaletin gereði, maðdur için hak bugün
"Hasret" kaldý geriye; dosta, anaya, eþe
Evlat saran sineler þimdi kederli köþe
Bin sene geçse bile geri gelmez o neþe
Güneþe giden yollar karanlýk sokak bugün
Vahdet gülleri varken güzelim yurdumuzda
Tefrika zakkumunu taþýdýk sýrtýmýzda
Birlikten bir teselli umarken derdimizde
Yazýk ki son umut da her günden ýrak bugün
Sen! Evet sen habis ruh, fitneye destan yazan!
Kaldýysa ardan eser, miskal-i zerre izan
Tutsak olmadan Hilâl, mahsur kalmadan ezan
Yaprak dökmeden hazan; kavgayý býrak bugün!
Sarýlýrken çevremiz sinsice yavaþ yavaþ
Kavgayla geçen her an beyhude boþa uðraþ
Dedeaðaç’a bak da unutma ki arkadaþ
Uzakta sandýðýmýz, çok yakýn tuzak bugün!!!
Mecit Aktürk