ÖDÜM KOPUYOR
ÖDÜM KOPUYOR
Candan ziyade camdanmýþ gönül teknem,
Bir bîvefânýn elinde -tutamaz da- düþersem,
Sudan sebeplerle kitresi kýrýlýr diye ödüm kopuyor.
Yumuþacýk suyunda canlanýp da
Yalan dünyanýn rengine aldanýp da
Mevsimsiz bir baharda açar diye ödüm kopuyor.
Vahdeti çizdiðin Elif’in, tek yapraklý lâlenin,
Hüznünle suladýðýn nâlân menevþenin,
Çam râyihâlý gülün rengi solar diye ödüm kopuyor.
Bülbül yuvasý derken çarkýfelek çýktý.
Kardelen dilerken hercai çýktý.
Sümbül suda nergise döner diye ödüm kopuyor.
Meðer, ne zormuþ suya yazý yazmak,
Beyhûde bir ömrü takvimden saymak,
Týrnaklarýmla tutunmadan giderim diye ödüm kopuyor.
Sanatýn içinde sanat varken,
Hayatýn içinde hayat varken,
Bir kaþýk suda boðulurum diye ödüm kopuyor.
Sonsuz semânýn, ebr-i nîsânýn, Su’yun sahibi; Ey Musavvir!
Tüm sanatlar seni anar, seni yazar; senin taklîdin, senin tasvîrindir.
Lütf u inayetini unutup kerâmeti kendimden bilirim diye ödüm kopuyor.
Hamiyet Su Kopartan ✍
10.02.2022
06.36
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamiyet Su Kopartan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.