Bir an öfkeyle gitmek istersin. Uzaklara Ýnsanlardan, herþeyden Gideceðin yol sisli ,karanlýk ,yaðmurlu bir yol Zanneder misin ki o yol çýkarýr seni semaya Boþuna geri dönme çýkmazlýk bulur çaresiz gözlerine Bir anda uyanýp rahatlarsýn rüyaymýþ diye Bulursun kendini bir anda park köþelerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahozdemir73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.