Suyun Akışıyla Tohumlanır Sevda

eskimiþ vakitlerin gurbetiydi an
bir yelkenliyle sýzdýn talanlanmýþ sularýma
vakit kýzýl bir gün artýðýydý
gece gibi saçlarýnla gülümsedin içimin atlasýna
köstekli andý yüzündeki coþkular
içsel bir travma gibi sokuldun yaný baþýma
dudaðýn Leyla, bakýþlarýn Aslýydý
dumur yakýþlarýnýn kapsülleriyle aktýn ruhuma

hangi selin artýðýydý
hangi toprak testilere sürmüþtü yangýn vakitlerini
yorgun hazanlarýn öldüren sessizliðiyle
salývermiþti gönlünün sakilerini
devasýz dertlerin muzdaripiydi sanki
aþka dair resimler onu gösterirdi
tabipler derman yazardý bir gülüþüne
biçare öpüþüyle yürekleri eritirdi

tutunarak engelli yüreðime
çýplak ayaklarýyla yürüdü bulutlu göðsümde
bütün yudumlar aþka tutkundu
soyundu sevda yaylý bir yataðýn döþünde
dilinin biçare yalnýzlýðýydý sesi
ninnili bir edayla salladý beþiðimi göðsünde
yudumlara bölündü denizler
þarkýlar bedenimizi okþuyordu kifayetsizce

güneþe serdik biz aþkýn yorganýný
kapattýk mevsimlerin tunç kapýsýný
gül ateþin yoldaþýymýþ
ben sana Mecnun, Ferhat olup delerim daðýný
suyun akýþýyla tohumlanýr sevda
geçeriz bir gün mutluluðun çaðýný
söz dinlemez coþku
gün gelir deleriz biz de yalnýzlýðýn asi yasaðýný

gücün yeter mi
asýrlardýr dilimize dolanan aþkýn baðýný çözmeye!
yanar en gizlimizde harlý bir ateþ
umarsýzlýk neden mi sevmemeye!
aynalar yalan söyler
tenindeki þýralar sebeptir gülüm delirmeye
korkar yüreðim yüreðinden
dokunmasýz aþk betermiþ hep sineye

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: