Kýsacýk ömrümüzün her anýnda;
Baþka bir acýyla hissettiðimiz...
Beklediklerimizin,
Bekleyenlerimizin.
Umudumuzun,
Kaybettiklerimizin;
Ortak adýdýr hasret...
Çocukken büyümeye,
büyüdükçe deðiþen beklentilerimize,
Elde ettiklerimizin fazlasýna,
Ulaþamadýklarýmýzýn tamamýna...
Ýhtiyarlýkta çocukluða,
Hasta iken saðlýða,
Yoksul iken varlýðadýr; hasret...
Sevgiliyi beklerken mutluluða,
Umutsuz bir aþkta sevgiye...
Ve nihayet;
Attýðýn her adýmda,aldýðýn her nefeste,
Dinmeyen sýzý,sönmeyen ateþtir hasret...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.