EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ DEĞİL Mİ?

Hani tarladaki iþten dönerken,
Yorgunluða yenik düþerdim.
Eylül yeni bir ümit olurdu bana
Ve eklerdim, “Eylülde gelirim,
Ben bu sýnavý geçerim.” derken
Bütünleme sýnavýný kastederdim
Gaz lambasý ýþýðýyla yoðrulurken geceler

Sýnav sonrasý herkese gülümserdim,
Çocukluðun hoyratlýðýna kapýlýrdým,
Ýnceden yaðan yaðmurlara bile aldýrmazdým,
Yeryüzü yeni bir baþlangýca hazýrlanýrken
Halazlar ýslanýr
Mevsimler bizleri dinlemez,
Zamaný yitirirdik oyunlarda.

Hani arkadaþlýðý aile bilirdik,
Oyunlar tükenmezdi akþam ezanýnda dahi
Kimseyi aldatmazdýk köþe kapmacalarýmýzda
Ve ihanet yoktu kitabýmýzda,
Küsmezdik oyun ebesi oluþlarýmýzda.

Ýncitmezdik yerdeki karýncayý,
Anlamsýz þarký sözleri yoktu ezberimizde,
Çeþmelerden içtiðimiz sular
Arabesk olur akardý gönlümüze
Ay ýþýðý aydýnlatýrdý gece oyunlarýmýzý,
Hani köylerde henüz elektrik icat edilmemiþti,
Korkutmazdý bizi sokaklarýn karanlýðý.

Tüm oyunlar yarým kalýrdý,
Oyuna doymadan büyüdük bilirsin,
Ýþ piþirdi bizi hayat fýrýnýnda,
Gençlik yýllarýnýn izleri hayal meyalken,
Ýlk aþklar neden unutulmaz?

Eskidi çocukluðumuz,
Yarým kaldý gençliðimiz,
Ay yine aydýnlatýyor,
Yýldýzlar yine parlýyor,
Birde hatýralar senli benli,
Ama saçlarýmýz yýllara yenik düþtü.

Mevsimler bizi dinlemedi,
Zamaný yitirirdik oyunlarda
Geçti yýllar, geçti ömür
Eylül gibi sarardý benzimiz.

Sonbahar düþer yapraklara
Þimdi bir hüzzam üfler
Yüreðime yaðar ilk aþkýn hasreti,
Gözlerindeki o þiir okunur yeniden,
Ýlk aþký söyler þiir,
Ve sende bir þiir olursun,
Sahi, Eylül yeni bir baþlangýç deðil mi?


14 Aðustos 2010 –Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK

Sosyal Medyada Paylaşın: