Ateþi olmayan bir tanrý indi daðlardan yaðmurlu bir gündü serin bir hava gitarýn tellerine deðen parmaklar gibi insanýn içini titretiyordu tanrý’nýn cebindeki henüz açýlmamýþ sigara paketi yaðmurdan ýslanmýþ fakat içindeki tütün kuruluðunu muhafaza ediyordu tanrý usulca acýmadan açtý sigara paketini ne de olsa tanrýydý insan tanrýnýn kendi yarattýðý þeye biraz olsun acýmasýný bekliyordu (paket deyip geçmeyin) yoldan geçmekte olan aceleci henüz yirmilerin ortasýndaki genç bir kadýna pardon dedi ateþiniz var mý ? kadýn þöyle bir irkildi hiç duymamýþ gibi devam etti yoluna ne kadar beceriksiz olduðunu düþündü tanrý ne kadar kaba ne kadar sadece kendini düþünen bir zaman sonra tanrý þimdi yanýnda bulunmayan çakmaðýyla saçlarýný aleve verecekti kadýnýn üstelik kadýn sigara tiryakisi deðildi üþümemiþti oysa ne güzel kadýndý kibar ve yanýnda ateþ taþýmayan.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.