Bir afet-i yektasýn ki, meleðim!
Karþýmdayken bile seni özlerim!
Yaratandan yalnýz sensin dileðim!
Böyle güzel gördün mü sen gözlerim?
Gördüðümden beri çarpar þu sinem!
Sensin benim dünyadaki hazinem!
Ýzin ver de, gül zarýnda gezinem!
Ýçin, için yanar durur közlerim…
Herkes, güzel sözcükleri seçerken!
Canan için canlarýndan geçerken!
Sevdasýndan her gün yemin içerken!
Bir tek sana geçmez oldu sözlerim…
Aylar geçer, ben hep bahar dilerim!
Gelmez oldun, her gün gözüm silerim!
Mevsimleri tüm elekten elerim;
Bahar gelmez, durmaz gelir güzlerim…
Bir zamanlar bayýrlarda koþardým!
Tek nefeste nice daðlar aþardým!
Þimdi zaten ayný olsa þaþardým!
Yokuþ yordu, nerde benim düzlerim…
Ahým gitmiþ, vahým kalmýþ yar benim…
Sanma daðda bin koyunum var benim!
Oynayamam kolum, yenim dar benim!
Artýk çekmez oldu beni dizlerim…
Gözlerimi þimdi rüzgâr siliyor!
Gözyaþlarým, düz ovayý suluyor!
Alem seni, sevdiðimi biliyor!
Dile düþtüm, kalmadý hiç gizlerim…
Karaman-2022/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
VEZNÝ: 4+4+3=11 HECE VEZNÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.