Kokun bu senin, Ümitsizce içime çektiðim, Baþka þeye benzemez Bitmesin diye idareli oluyorum, Sonra aniden unutuyor Bir daha kokluyorum yastýðýný Neden bilmem, senin gidiþin mi? Yoksa, Yastýðýn mý deðerli? Zihnim bulanýyor fazla kokudan Kokladýkça edebiyat deviriyorum, Ayrýlýðýmýza dair, Kapayýp gözlerimi Açýyorum kendimi Beyaz karanlýða Sesini görmek için bakýyorum, Ta ki ufkun ardýný Ýstesem de görmeyi Beyaz karanlýk Hayal ve uykusuzluktan Baþka ne gelir elden Biraz da sarhoþum Baþým yeniden yastýkta, Dokunuyorum Sonra gömüyorum yüzümü yastýðýna Sýzýyorum yeniden Bir sen yoksun her þey var Ayrýlýða dair.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessizliq.iyidir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.