BULDUM
dünya beni ezip çökertmeden
ben onu çökerteyim dedim
tek baþýna meydan okudum genç ve çýlgýn
yetmedi gücüm yapabilirim zannettim
üstüme geldikçe çapaçul dertler
boðuþtum döðüþtüm vurdum vuruldum
dünyayý düzelteceðimi zannettim
hep ben yoruldum hep ben vuruldum
bu tek baþýna olacak iþ deðil dedim
nice topluluklara çare olur diye katýldým
lider denilen zibidiler tarafýndan
kavgaya ve ateþe atýldým itilip kakýldým
büyüktür tecrübelidir benden akýllýdýrlar zannettim
hep sürtüldü burnum cop yedim yumruk yedim
hakaret küfür en sonda mermi de yedim
sefa sürdü beni ateþe atanlar
ben yanarken onlar ateþimde keyif yaptýlar
ilk fýrsatta terk ettim onlarý
çektiðim çile ve dertler öðretti bana
bana benden olur ne olursa
baþým selamet bulur ruhum durulursa
durulmak nasýldýr diye
geceler boyu düþündüm
en sonunda doðruyu düþünmeyi öðrendim
listeler yaptým neyi nerde yapayým
hangi sözü nasýl söyleyip
hangi yazýyý nasýl yazayým
düþündükçe kendimi öðrendim
yýktým dünyanýn kalýplarýný kurallarýný
fýtratýmdaki insanca düþünmenin
yüceliðini beðendim
düþündürene þükrettim
akýl saðlýðýma hamt ettim
artýk hak ve adaletin meftunu ve zebunu oldum
artýk kim maðdur olursa
kendimi onlarýn yerine koydum
artýk bakmýyorum ne nesline
ne de dinine ve rengine
dünyayý dize getirmenin tek çaresinin
kardeþlik ve barýþ olduðunu buldum
Meftun olmak: Gönül vermiþ, tutkun, vurgun. Hayran olmuþ.
Zebunu olmak: bir þeyi çok sevmek, ona aþýrý düþkün olmak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.