Hemdem

- (þu gam) Gül-i zarem..;
Dikenden de aciz.
Ýnsan mukavemet etmedikce acz’in bekçisi git gide artýyor .
Zulm’ün içinden geliyor bütün mahrumiyet.
Merhum; ruhun ölümünü kýlýyor namazýnda.

Oysa senin dikenin öyle mi?
Gülün için gönlündekine meylederim
Metanet gücü dilerim Rahman’dan.
Bir cýzýk atsan kemendinle...
Sabr ile sehpalara çýkar, þehadetler getiririm.

Ben senin son nefesini dinlediðimde;

’Hû Allah’ diyordun.
"ALLAH!"


Oysa dünyevîlerin cellâtlarý ruhuna yaðlý kayýþlarý nasýlda geçirmiþ...
O güzelim canýna nasýlda kast/ediyorlar

Lakin ben seni daimen arþ’a seslenirken duyuyorum. Bir bilsen içim bir hoþ oluyor.
Feyz alýyorum senin içindeki sokaklarda gezerken.

Adýný bulduðun yerin bile;
kenarýnda...
köþesinde,
seni yoktan (halk/edeni) aradýðýný biliyorum.
Þunu da iyi biliyorum aslýnda;
Ne övülmeyi sevdin,
Ne de övgünün beþeri dilinden doðuþunu.
En iyisini sen yapýyorsun Gül-i zarem...
Ýnan en iyisi senin aklýnýn erdiði o güzel düþünceler

Ve hep þunu dinliyorum senden;
"Tek veçhe Rahman ve Rahim" dediðini. ™

Kimi zaman tefsir etmek zordur insanî halleri...
Senin içinde mütefekkir olduðumdan beri , seni anlamsýz kýlamadým herdem.

Nasýl O’nu bana hatýrlattýn ise
( akl/et ruh; eteðinin taþlarý hakk’a yürürken döküldü...
Ve kim günah/sýzýlarýyla seni hýþma tutabilir artýk)
Kim!
Sosyal Medyada Paylaşın: