MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

CENAZEDE YEMEK TELAŞI
HacıHafız

CENAZEDE YEMEK TELAŞI


Telefonum çaldý geçen gün,
Baktým arayan çok eski bir dost.
Telaþlandým ister istemez,
Çünkü taa liseden arkadaþýmdý,
Ve pek aramazdý.
Arada sýrada bir arayan böyle dostlar,
Gece vaktinde aramýþlarsa eðer,
Mutlaka önemli bir durumu verirler haber,
Tam da düþündüðüm gibi,
Bir cenaze varmýþ meðer.

Alo! falan kiþiyle mi görüþüyorum?
Evet benim kardeþim, buyur seni dinliyorum.
Selamün aleykum arkadaþým bakma kusura!
Aleykumusselam kardeþim, estaðfurullah,
Ne kusuru, memnun oldum aramana.
Geç oldu biliyorum,
Ama ben falan yere cenazeye gidiyorum.

Baþýn saðolsun kardeþim, kimdir vefat eden?
Falan amca vardý ya hani,
Yardýmcý olurdu bizlere,
Hayýr hasenatý çok severdi.
Allah rahmet eylesin, ruhunu teslim etmiþ,
Akþam üstü haberi geldi.

Çok iyiliði var üzerimizde senin de benim de,
Haber edeyim dedim belki gidersin sen de!
Ýyi yaptýn haber etmekle,
Arkadaþýmýz zaten oðlu hem de,
Giderim elbette.

Tamam dedi eski dost.
Falan yerde buluþalým,
Kalkmadan cenazesi oraya ulaþalým.
Sözleþtiðimiz saatte o yerde buluþtuk.
Birkaç eski dost bir arabaya doluþtuk.

Ya Allah deyip çýktýk yola,
Bir an önce varalým diye vermedik hiç mola.
Yol boyunca hepimiz de okuduk ,
Hayýr sever amcamýzýn ruhuna,
Sureler, dualar ve Fatiha.

Vardýk cenaze evine, kurulmuþ koca koca kazanlar
Fokur fokur su kaynar.
Toplanmýþ belde halký, hepsinde meraklý bakýþlar.
Hah iþte orada arkadaþýmýzýn aðabeyi,
Tanýdýk biz onu,
Oda tanýdý bizleri.
Varýp yanýna baþsaðlýðý diledik.
Taziyelerimizi ilettik.
Arkadaþýmýz nerede onu göremedik.
Aðabeyi dedi onu çarþýya gönderdik.

Atýldým hemen öne,
Varsa bir iþ çarþýda biz gider hallederiz,
Burada cenazenizle ilgilenin siz!
Dedi arkadaþýmýzýn aðabeyi yok bir iþ çarþýda,
Sadece pideleri alacak,
Marketten de alýr artýk ayraný.
Bulabilirse eðer tatlý da alacak.

Bu nasýl bir iþ böyle,
Su kaynamýþ avluda ,
Cenaze evde bekliyor yunacak.
Evlat, acýsýný gömmüþ yüreðine
Ve gitmiþ çarþýdan pide, ayran bir de tatlý alacak.

Biraz sonra geldi can arkadaþýmýz,
Sarýldýk hasretle birbirimize,
Acýsýný paylaþtýk.
Dedi, arkadaþlar bakmayýn kusurumuza!
Fýrýncý pideleri geciktirmiþ piþirmemiþ,
Onun için var telaþýmýz.

Bakar mýsýnýz dostlar þu garip halimize,
Acýmýzý öldürüp yüreðimize gömüyor,
Üzülemiyoruz cenazemize.

Yýkama, kefenleme derken,
Hazýrlandý mevta kabre konmaya,
Helallik alýnýp, omuzlar üzerinde geldi
Cami avlusuna. Kondu musallaya.
Öðle namazýndan sonra,
Cenaze namazý kýlýndý.
Tabut tekrar omuzlara alýndý.
Geldik kabristana,
Birazdan konacak toprak altýna.
Ama arkadaþýmýz yine yok ortalarda.
Ýkramlýklar için koþuþturmada.

Defin tamamlanýrken,
Ýmam baþladý telkine,
Ahali fýrladý yerinden,
Herkes düþtü önde olma derdine.

Ýkramlýklar yanýnda cenaze sahipleri dizildi.
Cemaat sýrayla baþþaðlýðý dileyip aldý ayran ve pideyi.
Tatlýsý da vardý hepsinin elinde.
Ýkramlýðýný alanlarýn bazýsý evine gidiyordu.
Kimisi de oturmuþ bir köþede afiyetle yiyordu.
Bazýlarýysa tekrar sýraya giriyordu.

Arkadaþým seslendi, muhterem arkadaþlar!
Hele bir daðýlmayýn, toplanýn da biraz sohbet edelim.
Ýsterseniz burada, isterseniz cenaze evine gidelim.
Ama mutlaka biraz sohbet edelim.

Dönüp geldiler cemaatten bazýsý,
Çoktan evlerine varmýþ idi zaten yarýsý
Dediler bir yere gitmeye gerek yok, iyidir burasý.

Çabuk anlat hoca!
Elimde soðuyacak pide.
Soðuduðunda güzel olmaz yemesi.

Arkadaþ okudu euzu besmele,
Kýsýldý sesi nedense.
Bir iki öhü möhü yaptý.
Ama çýkmadý hiçbir sesi.
Geri döndürülmüþ cemaat,
Bakýyor kýzgýn kýzgýn,
Ýþ baþa düþtü galiba bu da kaderin cilvesi.

Yok ki benim fazlaca bir dini bilgim.
Þimdi bu insanlar karþýsýnda ben ne anlatabilirim.
Yetiþti imdadýma eski gelenek ve göreneklerimiz.

Okudum euzu besmele, dini konuda sohbet etmek ne haddime.
Ben haddimi bilirim.

Dedim geri dönüp gelen ahaliye,
Haddim olmayarak sizlere birkaç kelam etmek isterim.
Bizim vardý eskiden çok güzel adetlerimiz.
Komþular üç gün yemek yapýp getirirdi olunca ölümüz.
Üç gün cenaze evinde piþmezdi yemek,
Olmazdý mahallede günlerce ne düðün ne de dernek.
Anne baba çocuðunu tembihlerdi,
Aman yavrum bak falanca evde cenaze oldu,
Yüksek sesle gülme, neþelenme diyerek.
Düðünler ertelenirdi.
Eðlenceler dururdu.
Acýlar gerçekten yürekten paylaþýlýrdý eskiden.
Geri baþlatsak ya o güzel hasletleri yeniden.
Bu gün ki gördüklerim üzdü beni derinden.
Cenazesi olmuþ, yürek yaralý, kalp mahzun,
Düþmüþ ikram peþine, aman ha tatlýsý da olsun.
Kim sokmuþ bu hoþ olmayan adeti içimize?
Böyle þey var mý bakalým bir dinimize?

Yarýþ baþlatýlmýþ ne yazýk ki!
En iyi ikramý ben cenazemde veririm diye.
Ýkram ne kadar iyi olursa cemaat o kadar kalabalýk olurmuþ,
Öyle dediler cemaatten bazýlarý.
Birde hoparlörden ikramlar anons yapýlýrsa eðer,
Daha çok geliyormuþ cemaat.
Cenazesinde ne kadar çok cemaat vardý dedirtmekmiþ sadece amaç.
Halbuki çok cemaat deðil, ihlaslý samimi insanlarýn olmasý olmalý oysa amaç.

Dostlar gelin bundan sonra,
Yine o eski adetlerimizi yaþatalým.
Olunca bir evde cenaze,
Peygamberimizin sünnetini hatýrlayalým.
Cenaze evinden yemek yeme deðil de oraya yemek yapalým.
Dinimize sokulan bu bidati tamamen kaldýralým.
Herkes cenazesiyle ilgilensin.
Acýsýný yaþayabilsin.
Hakkýnýzý helal edin. Zamanýnýzý aldým.
Arkadaþýmýn sesi kýsýlýnca,
Haddim olmayarak sizlere birþeyler anlatmak zorunda kaldým.
Umarým birþeyler anlatabilmiþimdir
Tüm ölmüþ Müslümanlarýn ruhlarý için okuyalým Fatiha.

H.D.S.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.