kör olasýca kedi deðil bir hançerdi aydýný olamayan günün karamsarlýðýnda göðüs kafesimde biriken kuþlar kuþlarý en çok uçarken seviyorum en iyi arkadaþým deðildir kuþluk vakti en kötü arkadaþým artýk arkadaþým hiç deðil en çok kendimi sevdiðim yalan daha tanýþmadýk bile sahi nedir, nedir bu “en“ meselesi neyin kafasý, felsefesi
“dam”
pul pul dökülüyor yazmadýðým kanatsýz mektuplar tutmuyor ütü kýrýþtýkça, karýþtýkça bu bunamýþ dünya dünya dönmedikçe kafam dönüyor yüzme bilmeyen balýklar kadar kuruyum rüzgarý taklit eden kýrbacým, ýslýðým evrensel selamý, sabahý da kestim ayýrdým geceyi parçalara hiçbir tanrý vermiyor avans yalnýzlýk malum beklemiyor varsýn gamsýz desinler bildim bileli dansým lakin “dam”sýzým
“endam”
bu mana, bu endam-ý derya var ya.. inan yoktur baþka yaradýlýþta amma biliyorum bu bir rüya bakýþým Adem, yakýþýn ki Havva ört gözlerini karýþmasýn gece, gündüz ört etten bereketliliðini ki üþümesin dünya ya da dur, dur bekle tuvallen önce tenin cennetine sonrasý ateþ, sonrasý ýslak bir yangýndýr ah-ý mabedime bu mana, bu endam-ý sen var ya.. yoktur, yoktur kainatta bile…
. . . //
ilhanaþýcýocakikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.