ÇANAKKALE-I-

Vatan için bir nesil gençliðinin baþýnda,
Þevk ile düþtü yola henüz onbeþ yaþýnda.

Hiç bir ordu görmedi askeri böyle þanlý,
Onlar ki ta ezelden sadakatle niþanlý.

Kimi kurbanlýk bir koç gibi baþýnda kýna,
Bin vecd ile gark oldu aziz vatan aþkýna.

Kimi göðsünde Kur’an, gönderinde al bayrak,
Bir güneþin battýðý yerde doðdu yalýn ayak.

Bir güneþin battýðý yerde huzur içinde,
Göklerden saðnak saðnak dökülen nur içinde.

Þehadete erenler kanla aldý abdesti,
Ya Rabb! Bu aþk, bu þuur, ne kadar mukaddesti...



Ýþte bu iman ile çarpýþanlar tek yürek,
Vuruldukça her þafak yeniden dirilerek,

Yürüdü sýrtlanlarýn üzerine korkusuz,
Eðmedi baþýný hiç, kalsa da aç ve susuz.

Önlerinde denizden ölüm kusan yüz gemi,
Yaðdýrýrken kýyýya mermi üstüne mermi,

Baðlasa da ümidi yerde bir kan duvarý,
Mehmedim süngü ile yýrttý karanlýklarý.

Bir yumruk gibi indi yüzlere perde perde,
Ya taþtan bir secdede,ya düþen bir siperde.

Gözler ne böyle bir harp gördü, ne böyle asker,
Bir asker ki alnýndan ayet ayet nur düþer.

Ne kadar dua etsem, yine de sana azdýr,
Bayraðým kanýnla al, nurun ile beyazdýr.

Milletimin sadrýnda hep essin ÇANAKKALE
Ne kadar eþsiz ve mukaddessin ÇANAKKALE...

Ýbrahim Vedat Çarpar

MERSÝN/ ERDEMLÝ

18.03.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: