Kalp çatlaðýmýn
Çöplüðüdür
Dudak sýzýntýlarým
Düþ ile gerçek arasýnda uyutur
Kendi yalanlarýmý
Dün gece
Sokaðýn ortasýnda
Kalabalýklar arasýnda öptüm
Avuç içlerinden
Ne sen aldýrdýn buna
Ne de kalabalýklar
Zeten kim aldýrýyor ki;
Düþlerimize
Kendimizden baþka
Oysa ben
Kopartýp gecenin sayfalarýný
Zamandan!
Göðüs uçlarýna
ay ýþýðý giydirip
Dudaklarýna
Mavisini içirdim
Gökyüzünün
Kendi yalanýmda
Yine de
Yalýn ayak koþan bir i mgeyken
Kandýra-madým
Tenime sarýlýrken karanlýðýn sureti
Ve
Geceleyin
Denize söylenip unutulan
Doðaçlama bir þiir gibi
Gün doðumundan önce
Yeniden unuttum
Dilimde ki
Adýnýn týnýsýný...
Taylan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Gecenin üçü// Yeşim deren'e.. Dayıma// Denizin üstünde umut// Kasım Güncesi// Mühür// Ölüye Ağıt// Yoldaşım// Öldüm Anne// Düşün//