renksizdi sesler

sesler yitip giderken
umutlar kendi eþiðinde tükeniyordu.
çoðalýrken düþünceler.
yeniden her nefeste düðümleniyordu.
bir þeyler kayboluyordu derinlerde.
daha boðazdan geçmeden.
hiçte utanmýyordu
gözlerimin içine bakarken
pis, pis gülüyordu
öylece dans ediyordu sanki.
boðuyordu tüm düþünceleri.
bir kez daha
boþ söylemler ve yalan sözcüklerle.
bu kaderin cilvesiydi.
boðuluyordum.
arzularýn çizildiði o yolda.
suskundu bakýþlarým.
düðümlenmiþ boðazýmdaki sessizlik.
duymak için sesimi aramak.
onu bulmaya çalýþmak.
sadece sesimi duymak.
bu sessizlik içinde.
eþiðinde yeþerirken düþler.
yitip giden sesleri diniyordu yeniden.
duymak için.
*
Mehmet Demir
16.12.2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: