Ey karanlýðýn uyanýk evladý, Bulutun ardýndaki güneþ miydin? Bir seziþinle aydýnlattýn etrafý. Gündüzün karanlýðýnda boðulmuþtum, Geceler zaten nadir konuþur olmuþtu. Kabe misali yüreðim güvercinlerin tavafý, Kim der yanlýzlýk kimsesizliktir, Kim der ki susmak sesizliktir, Dil susar evet, Yazýdýr dilsizin asýl nakýþý. Uyuyor bütün hayatým, Uyanýk bir rüyaya battým. Hayal miydi sanki riyânýn beraatý, anttý. Gönlün sevdiðini gözler aldattý, Susuyorum kimseye de deðil lafým, Kamil devre ne yarar gâmým? Derdimi anlatmam ki dermana zafým, Yaradandýr benim derdim, Duasýdýr bana dermaným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zinet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.