YORGUN
Adalet firarda, yargýç yok bu gün
Savcýlar lal olmuþ, dil susmuþ durgun
Karþý çýkan baþa, bela yaðýyor
Ýnsanlar lal olmuþ, bezgin ve yorgun
Kalem kördür yazmaz, insan kayýrýr
Sözler bölücüdür, toplum ayrýþýr
Korkak elde silah, hedef þaþýrýr
Ýnsanlar çaresiz, bezgin ve yorgun
Adalet yok olmuþ, hukuk diyenler
Gece gündüz haram lokma yiyenler
Arsýz, hýrsýz, yoldaþ, þakrak gülenler
Garip gülmez dertli, bezgin ve yorgun
Böyle gitmez devran, sürecek sanma
Dalkavuk makamda, imrenip kanma
Aðlayan tüm gözler, gülecek amma
Ayrý düþmüþ insan, bezgin ve yorgun
Baþým dar’a düþtü, çare bulamam
Menzil uzak hedef, þaþtý vuramam
Nice garipleri, varýp saramam
Garip canlar yolda, bezgin ve yorgun
Kul Seyyah isyanda, haksýz olana
Hak düþmesin yere, haklý davada
Bir garibim burda, yalan dünyada
Yollar uzak beden, bezgin ve yorgun.
Tahsin Þahin Kul Seyyah
Garibin açlýktan nefesi kokmuþ
Devletin verecek parasý yokmuþ
Kimin umurunda, kim aç, kim tokmuþ
Sömürülen halkým bezgin ve yorgun…
Kardelen Çiçeði Þairemize katýlýmýndan dolayý teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.