Depresif nöbetlerin prensi ben .. Sebebi sen ... Ýnsiyatif kullanarak batýrdým ben her anýmý ... Provakatif eylemlerin tam ortasýndaki hiçlik oldum...
O zamanlar sesim bariton idi ... Çýðlýklarým deler iken kulaklarý , Spekülatif söylemler dolaþýrdý ardým sýra ... Vazgeçiþlerin kara deliðinde , kayýp bir bilinmeyen.
Sonsuzluðu hayal ederken hiç oluþlar ve var oluþlarýn kavgasýna tanýklýk etmiþliðim var .... Var olanlarý savunur iken hiç olmuþluk fena idi ama olsun ..
Her an dejavu ile kaplý iken var oluþunu kanýtlamak isterdim ... Dünya kadar gerçektin nede olsa ... Yalan dünya, kadar. Sosyal Medyada Paylaşın:
ozkankavuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.