MAHŞER-İ DENİZ
Uzak dilsizliklerin
Ýklimsiz þehirlerine giderdim..
hangi trene bindiysem numaralý
Koltuðumda bir yabancý otururdu…
Siyahtý saçlarým
Dünya kýzýldý!
Yar avucundan su içen sevdalarým
Koynunda gizli kýskançlýklar taþýrdý…
Çocuktum..,
Çabuk kanardý aðzým burnum
Çocuktum..,
Adýmýn anlamýný kutsal kitaplarda deðil
Sahipsiz coðrafyalarda aradým…
Hiçbir kuþun
Hiçbir kuþa adres sormadýðý o þehirlerde
Kýrýk sürahilerde taþýnýrdý nafile aðýtlarým…
Sen neredeydin o zamanlar;
Hangi cümlede , hangi isime tamlamaydýn!?
Peki.., kaç hücrende çocuk bahçesi yaktýn!?
Aðlama…
Kaç yerinde artýk sorumsuz kuþ ölüleri var..,
Kaç yerin þimdi lapa lapa kanar…
Dur aðlama..
Aðlama!
Adres sormayan o kuþlar sana
Baþka denizlerde aslýnda hiç su olmadýðýný anlatacaklar…
Büyüdün..
Ben de büyüdüm iþte!
Dolunaylar patlatýr.., akar þimdi avuçlarýma gece..
O ben deðildim;
sana acý veren günahlarýný saklayýp,fýsýldayan dar vakitlerde!,,
ve hiçbir serüven
mutlu bitmek zorunda deðilken o hikayelerde
dönüp bakma çýkýp geldiðin ömre!
Çünkü iki deli dalgayýz senle ben..,
Ayný mahþer-i denizde!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.