aðaç olduk
dallarýmýzýn arasýndan nice rüzgarlar esti
yapraklarýmýz, çiçeklerimiz meyvelerimiz oldu
nice mevsimler yaþadýk yaðan yaðmurda
kim bilir
köklerimizle topraðýn derinliklerine sarýldýk
kuþlar kondu dallarýmýza
yuva yaptý ruhumuza, uçtuk
bir kurdun deðdiði elmayý yedik
böcekler, karýncalar yol aldý içimize
gövdemize nice insan yaslanýp uyudu
sivrisineklerin yerleþtiði mantarlarý
korkusuzca topladýk .
daha çok yeþildik
güçlü ve dayanýklý kalbimiz vardý bizim
özgür bir atýn içtiði dereden su içerdi ruhumuz
en sarý baþaklara ulaþýrdý nefesimiz
...
“Biz doðayý korudukça doða da bizi korur.”
Mustafa Kemal Atatürk