Mutlu olduðumu sandýðým bir akþam, Sebepsiz terkedilmeyi gördüm. Gecenin soðuk ve sessizliðinde yalnýz yürüdüm. Ýçimde garip bir hüzün ve þaþkýndým. O an kaderime isyan ettim, Ne olduðunu anlamadýðým sensiz dünyamda.
Yaðmur damlalarý bir kurþun misali, Sýrtýmda vurunca, aðladým sessiz sessiz. Sen olmadan yürüdüm o gece ümitsiz. Üstüme gelir oldu her þey acýmassýz. Ne yapsamda dinmiyor içimdeki acý sensiz. Ateþten gömlek giymiþ gibi oldum çaresiz.
ÞENVER BAHÇEKAPILI....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Senver Bahçekapılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.