KAFES...

Zamanýn sarkacý
Yaftalar yaðar kimi zaman
Kirpik uçlarýmda notalar
Gam yüklü sesi piyanonun solunda saklý anahtar.
Her düþ kendi kafesinde yaþar
Kafeslerse sonsuza kadar
Kapýlarý kapalý
Ýçindekilerle beraber sessizce aðlar.

Bir renksem doðaya aykýrý
Bir hüzünsem için için büyüyen
Meþrebi ömrün
En çok kýyama durduðum dünün
Nameleri dolar tenime
Dolunayda sessizliði savunurum
Savururum da heceleri
Sessizliðinde gecenin
Þiirlerle avunurum.

Gel zaman git zaman
Þiirlerse damlayan kanýmdan
Hazin ruhumda tutulur nutkum
Nazenin kalemin de güftesine sarýlýr
Ama saklý tutarým öznemi
Þiirlerse kalemin ucuyla
Kazdýðým kuyu
Saðdýcýmdýr sözcükler
Þairlik kim ben kim?
Issýzlýðýna düþkün bir kardelen misali
Buz tutan yüreklerde açarým
Açmasýna açarým lakin
Aymazlýðýnda soðuðun
Kurur giderim gecenin sessizliðinde.

Narin olsa ruhum kime ne?
Azýða aldýðým düþlerimle kavrulurum
Hem yanýk hem yetimdir mizacým
Öykündüðüm dünüm olsa bile
Nasýl kavuþurum yeniden kendime?

Bir milatsa kalemle tanýþýklýðým
Oysaki miadý doldu bilmiþtim ömrü
Sezilerimle yaþar sýzarým
Sýzdýðým kadar göðün pervazýndan
Sýrtýmý sývazlayan yüce Yaratan.



Sosyal Medyada Paylaşın: