Her günüm kâfiyenin peþine düþmüþ. Ömrüm telaþýnda þiirden oluyor. Ýçimdeki boþluðun göðünü sezmiþ. Parmaðýmsa toprakta yerin arýyor.
Daha dün gömüldü bin dünya güzeli. Üstüne atmakla da bitmedi zaman. Þunca kefenli beden acep nereli? Nasýl memleket ki demiyor: Tamam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
belkibirharfimben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.