Taksimetre...

Öfkemin dizginlendiði vakitler...
Sahte yüzlerin, hatýr sormalarýn zavallý kalýþý...
Ýyiyim desem kendime sövmüþ olurum...
Kötüyüm desem ekmeklerine yað sürmüþ olurum....
Öyle bir hal...
Ayrýlýkla sevginin gökkuþaðý altýnda biryerlerdeyim...
Gündönümünü yaþýyorum....

Zamandan yol tutturmuþ gidiyorken...
Ýyiki ömrümün taksimetresi yok...
Öyleki...
Benim borcumu ödeyende olmazdý...
Bu yoklukta yolda kalýrdým...

Hayatýn içinden bir yýldýz gibi kayýp giderken...
Kimse tutmayacaksa ellerimden...
Gidince de...
Boþ yere gözyaþý dökmesin kimse, ardým sýra peþimden...

Alelacele bir plan proje içine giriþirim...
Biraz çabuk olursam...
Yaza aþkýn ikinci katýný çýkarým...
Eðer ömrüm yeter ise...
Terasýnda çay içmeye beklerim....

Sosyal Medyada Paylaşın: