her köþe baþýný ben tutmazsam sýtma nöbeti gibi titremeler alýyor beni, yoksa üþüyor muyum
ilhamlar sokaðýnýn köþe baþýnda kurnaz bir tilki gibiyim havayý kokluyorum
köþe baþlarýnda gizlenmenin heyecaný bildiðiniz gibi deðil kalbim týk týk týk sonra tok tok tok
yaðmur yaðsa kar serpiþtirse tufan olsa ne yazar
belli olur mu tedirginliðim kaptýrmam köþe baþýmý ben hep böyle(þimdi aklýma geldi) ben hep böyle köþeli þiirler yazdýðýmdan bir türlü yol almýyor-yürümüyor
yüzümün camlarýna inen yaðmur seliyle oynuyorum ferahlýyorum
ne güzel bir gün-acaba karþý köþe baþýna kim gelecek ya kestaneci- ya simitçi
ben deliyim galiba sabahýn ayazýnda burda iþim ne rüyamda mý gördüm ki
eskimiþ bir zaman an’ý mý bir kaç kýrýk dökük laf seni anýmsatan