NE BİLSİN ANNE

Yýkýlmaz sanýlan daðlar misali;
Çökmeyen ne bilsin halimi Anne…
Hakkýn kapýsýna varýp dizini;
Bükmeyen ne bilsin halimi Anne…

Anneyi, babayý, can yoldaþýný;
Soðuk topraklara koyup baþýný;
Bir mezar taþýna döküp yaþýný;
Bakmayan ne bilsin halimi Anne…

Yalnýzlýk sararken köþe-bucaðý;
Nasýl aranmaz ki yârin kucaðý;
Yanmaya tövbeli sönmüþ ocaðý;
Yakmayan ne bilsin halimi Anne…

Gidenim çok oldu, sitem mi, haþa;
Yüklendim gözümden dökülen yaþa;
Kýyamet koparýp, dünya’yý baþa;
Yýkmayan ne bilsin halimi Anne…

Elbet solacaktýr bu hayat gülü;
Susacak her canýn vaktinde dili;
“Hakkýný Helal Et” diyen bir eli;
Sýkmayan ne bilsin halimi Anne…

Eksilmiþ bir yanýn sabahlarýndan;
Tövbesiz girdiðin günahlarýndan;
Kararmýþ gecenin siyahlarýndan;
Býkmayan ne bilsin halimi Anne…

Düþürdüm gölgemi dert karasýna;
Gözümden düþecek kan pahasýna;
Paslanmýþ çiviyi can yarasýna;
Çakmayan ne bilsin halimi Anne…

Ýçimde bir bebe hergün aðlarken;
Kýrýk kanatlarý sabrým baðlarken;
Ciðer kalanýný, gece daðlarken;
Sökmeyen ne bilsin halimi Anne…

Alýþtým yüzümün her çizgisine;
Þükredip bahtýmýn her yazgýsýna;
Hýçkýrýk makamý dert ezgisine;
Akmayan ne bilsin halimi Anne…

Iþýklar küserken penceresinden;
Kurtulmak ne mümkün cenderesinden;
Her yaný karanlýk bak, hücresinden;
Çýkmayan ne bilsin halimi Anne…

Hayatla baðýmý kestirme sakýn;
Yüklensin sabrýma hep akýn akýn;
Mutluluk bir nefes ötesi yakýn;
Çekmeyen ne bilsin halimi Anne…

Hayat baþkomutan ben emir eri;
Gayretim bitirmek kalan seferi;
Bir parça yüreðe paslý hançeri;
Sokmayan ne bilsin halimi Anne…

Onunla kayboldu veda korkusu;
Onunla can buldu sevda duygusu;
Baþýma taç oldu sevgi, saygýsý;
Takmayan ne bilsin halimi Anne…

Kenarda beklettim gülü, laleyi;
Aþkýyla doldurdum her bir köþeyi;
Yaralý kalbime mor menekþeyi;
Dikmeyen ne bilsin halimi Anne…

Kederle selamý, sabahý kestim;
Resmini kalbimin þehrine astým;
Bir tutam tuz oldu yarama bastým;
Ekmeyen ne bilsin halimi Anne…

Ali ALTINLI – 05.02.2021
Saat: 23:14

Sosyal Medyada Paylaşın: