BİR'LİKTE MUTLUYDUK

’BÝR’likte mutluyduk...
Ayrýlýk; neden oldu yalnýzlýða !
Ve;
Yüreðin çýðlýklarýný,
sadece kendisi duydu yine...
Tutununca derdine,
bilmiyordu dermaný olduðunu acýsýnýn...
Karaydý; hemde en koyusundan !
Yaraydý;en derininden...
Ve ölümdü varacaðý son?
Güller açtý sulana sulana,
gözyaþýyla;
Þiirler düþtü kaleminin
Ucundan,
bembeyaz sayfalara kan içinde...
’Gerçek’ yaþanýyordu !
Gördüðün,
bu yalanlar aleminde...
Her an;
Çoðala, çoðala !
Senin bile hiç
bilmediðin...
...
Nigâr Güler
~Firuze~
Sosyal Medyada Paylaşın: