KADER

Yaþamýmca doðru yoldan sapmadým
Bilir ahvalimi tanýyan kullar
Maddeye mukaddes diye tapmadým
Giymedim sýrtýma atlastan çullar


Kim medet dediyse oraya yettim
Yoksulluða düþtüm biri bin ettim
Sevdanýn peþinde ömür tükettim
Vuslata ermeden tükendi yollar


Düþündüðüm o ki inceden ince
Saðlýk gerekliydi her þeyden önce
Koþarken sarsýlýp yere düþünce
Uzanýp tutmadan kýrýldý dallar


Çalýþtým emeðe terimi kattým
Gündüz tok göründüm gece aç yattým
Huzuru çok gören kadere çattým
Yaþanmadan geçti beyhude yýllar


Topraðý iþledim tohumlar ektim
Gelecek günlere fidanlar diktim
Rast gitmedi iþim çileler çektim
Mevsimsiz sarardý tomurcuk güller


Ömrüme kurulmuþ çeþitli tuzak
Baharýn gününde yaþadým sazak
Dipsiz deryalarda kýyýdan uzak
Delindi dibinden bindiðim sallar


Aydýnlýk umudum döndü griye
Harcanmýþ dünlerim kaldý geriye
Ruhumu okþayan hoþ bir periye
Derdimi söylerken lal oldu diller






Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..