Babam

Ýçimde hep mana veremedigim
Bir boþluk var
Hangi yana dönsem hangi yana baksam
Ýlk onunla karþýlaþtým
Sanki askidayim ayaklarýn yere basmýyor
Bu boþluða anlam mana yükleyemedim
Her halde hayatýn anlamý bu
Her insanda var sanýyordum
Yüreðimin derinliklerinde
Tarifi olmayan acý vardý
Sesiz sedasýz içimi kemirdi
Ne dile getire bildim
Ne onu tarif edecek cümle kurabildim
Aðýr ve bir o kadar acý yüklü
Sanki ,sanki pimi çekilmiþ bomba gibi
Þimdi birazdan
Patlayacak gibi oluyorum
Ýmdadýma evlatlarým yetiþiyor
Yarým yamalak bir seslenisle
Dönüp kaliyorum ve yüreðimin
Bam teline dokunuyor evlatlarým
Ýþte o vakit anlýyorum
Ýþte o vakit ayaklarým neden yere basmýyor
Farkýna varýyorum
Ben babasýz
Babasýz büyüdüm
Hayal meyal baba dediðimi hatýrlýyorum
Oysa o kacaman
O tarifi olmayan büyük boþluk
Babamýn yokluguydu
Acýmin adý babam
Sancimin adý babam
Nefesinin kesilmesine sebep babamýn yokluðu
Tarifi yok bu iþin
Hiç bir sanatkâr yada hiç bir yürek
Bunu anlatamaz
Ben tam otuz dört yilimi
Babasýz yaþadým
Babasýz büyüdüm
Babasýz damat oldum
Babasýz baba oldum
Yüreðimin tam orta yerindeki
O tarifi olmayan açým
Bana babamdan miras kaldý
Ben otuzdört yýlýmý
Babaya hasret yaþadým...












Sosyal Medyada Paylaşın: