ÇAĞLAYAN BİR IRMAK
ÇAÐLAYAN BÝR IRMAK
Çaðlayan bir ýrmaðým yolum yönüm bellidir
Tanýmam engelleri var gücümle akarým
Kederleri sormayýn bir deðil bin ellidir
Sürüklerim arkamdan sonra dönüp bakarým.
Gönül bir derya deyip yýkar bendi taþarým
Sevdanýn en hasýný yüreðimde yaþarým
Dað/taþý tanýmayýp yol bulurum aþarým
Güzellik sevgi deyip yakýþaný takarým.
Kalp gözümüz açýktýr ummanlarý görürüz
Yolun sonunda vuslat ona doðru yürürüz
Ýnanýp güveneni gönlümüzde bürürüz
Nefsine uyanlarý kabullenmem yakarým.
Çaðlayarak akarken kurt kuþ hep hayran bakar
Sesime uyar bülbül ezgilerini döker
Çoban kavalýn çalar benim baðrýmý yakar
Yüreðimde ne varsa dayanamam sökerim.
Ýçimde volkanlar var derviþ gibi taþýrým
Yürekteki sevdayý sanma ki bir piþirim
Yakar yandýrýr öyle çaðlar benim þiirim
Yalnýz akar dururum öze keder dökerim.
KARDELEN(Ayrýkotu)
18.11.2020
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.