SARAY OLUR BANA MAHZEN
SARAY OLUR BANA MAHZEN
Sendin beni kapý önüne koyan
Karda kýþta çoluk çocuk dýþlayan,
Sevinme beddua ediyor duyan,
Giderim ben uzak olsada hizan.
Sendin beni , etrafina hep yeren,
Durduk yerde ortamý hepten geren,
Yuce halil ibrahim sabri veren,
Giderim ben, soldursalarda gül deren.
Sendin beni yapa yalnýz býrakan,
Geceleri süyüm süyüm aðlatan,
Annen zalim olmuþ yýlanla çýyan.
Giderim ben, yalvarsalarda heman
Sendin bana kötü sözler söyleyen,
Söylediklerin hep yalan külliyen,
Yalanlarýnla kaldýn ebediyyen,
Giderim ben, öldürselerde katiyyen.
Sendin Selimiyi her daim üzen
Dolu yaþarken hayattan bezen
Hep küçümseyen hiç görmeyen hezen,
Giderim ben saray olur kapatsalarda mahzen.
04.11.2020 19.30 Ben Selimi (Ömer Kýlýç)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.