Bir afet-i devran can ki, benzerini doðurmamýþ analar,
Ne gözler görmüþ ondan daha güzelini, ne kesmiþ göbeðini ebeler
Yürümesi su akýþý, say ki bir nehir akýp geçti aheste buradan,
Adým attýðý yerde nilüferler açar su üstünde kayar gibi yürür insan
Allah’ýn bin yýlda yarattýðý güzeldir ki, nazýndan geçilmez
Bir naz ki neye dokunsa rengarenk ýþýk saçar, gök kuþaðý geçer içinden
Sesinde büyüleyen naðmeler, aðlayan bebekleri susturur,
Her kelamýnda ahenk saklý, ölüm döþeðinde ki hastaya can veren þifa olur
Yüzü hak oyalý efsundur, görenin yüreðine füsun gibi iner
Gülüþü kara kýþlarý çevirir bahara, baktýðý her yerde kardelenler boy verir
Teni yasemin/gül buðusu sýrlanmýþ ipektir, kokusu akýllara ziyan,
Kýr çiçeði kadar sade, gün durusu kalbi, endamý peþinden yürekleri sürükler
Aklýnýn feraseti baþýnda altýndan taçtýr, bakanýn gözleri kamaþýr
En bilinmez þeyleri görür akýl gözü, sýrlarý çözmek onda doðuþtan vardýr
Elinde þifa gizlidir, bin bir çiçekten ölümsüzlük iksirini kaynatýr
Hastalýk cahillik silgisi yapmaktýr iþi, dokunduðu yerde ýþýklý bir iz býrakýr
Saçlarý altýn sýrma, nam-ý diðer güneþi omuzlarýndan doðduran güzel
Rabbýn özendiði kuldur vesselam, halini arza ne dil döner ne kelime yeter
Bey_Han