Geceyi ýsýrdýkça kara bir yýlan
karanlýk boðazdan geçer zaman.
Yer vermese de
dolunay tek bir yýldýza
Ýçimde kar beyaz düþ martýsý
maviye kadar sürüklenir rüzgarda
Bilinmezlikler yorar beni
görkemli daðlarýn yolculuðunda.
Bitmeyen bir gidiþ ki;
kendimden uzaða...
Anlaþýlmayan dilsizliði
anlatýrken sýzýlý dil ile.
Kaç ateþten yaratýldý zaman.
Kaç þarký daðladý içimi.
Bitmeyen bir sýrdý
varlýðýnda yokluðun sanrýsý
Göçün þairinin bile
Seni yazarken aðladýðý.
Eceline erdikçe
ateþ kendi gücünde
Akmaya hazýr gözlerim
sisli bir bakýþa içimde.
Küllenirken kavmimiz ateþten
Soluðumdasýn
hala kuþ lekeleriyle..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.