PUSU

PUSU
Sokaklara pusu kurmuþ benlik makam hýrsý
sokaklarda yine yapayalnýz karanlýða savaþ ta
Yaðmurlarda ýslanan cansýz bedenim soðuk ayazda yürüyorum
Bu sevgimi anlayýn ne olur anlayýn beni
Gözlerimde yaþ kalbimde sýzý canlý canlý toprak ettiniz beni
Ýnsanlar Yýllardýr bu fakirden çok þey götürmüþ
Sen para mülk kazanýrken beni paramparça bölmüþ karanlýkla savaþýrken
Ýnsan olan dar sokaklarý ferah eder
Doðru cephede olan yiðittin adý ebediyen yaþar
Eðrinin ve doðrunun hesabý mahþerde okunur
Ýlaç neye yarar zehirlediðin gençlik yok olunca
Diyelim ki dünya malý tümünden senin olsa
Vatanýn da nefer olmadýkça aç kurtlara yem olursun
Buz gibi pýnar suyundan bir altýn dolu olsa
Yiðitler olmadýkça kuyu dolu altýn olsa ne yazar
Unuttun bedel ödeyen kahramanlarý
Unutma ki dünyada huzurlu yaþayasýn
Kýrýldý kanadým kolum insanýn makam para hýrsý olunca
Ne yerim var ne yurdum varda bir vataným
Yuvasýz kuþlar misali dönüp duruyorum
Ýsimsiz yiðitler ölüyor evsiz kalan yine yiðitler oluyor
Katlanamam bu insanlarýn zalimliðine
Böyle yazmýþsa YARADAN eðer baþýmý alýr giderim
Böyle zalimlerin gölgesinde üzüleceðime Kara toprak yeter bana.
Sokaklara pusu kurmuþ benlik makam hýrsý
Söz : BÝLAL ÇELEBÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: