SOLUYOR İNSAN

Medet umma gönül yâr vefasýnda
Ýncindiði yerde kalýyor insan
Unutmak isterken her defasýnda
Daha derinlere dalýyor insan

Deðer bilmez yürek sevgiye toksa
Ýyiliðe karþý nankörlük çoksa
Verilen emeðin kýymeti yoksa
Ýçine dert edip doluyor insan

Düþtüðün ateþin yakar da harý
Yine de daðýtmaz bunca efkârý
Bekliyorken gelsin diye baharý
Zamanýn içinde soluyor insan

Ayrýlýða çýkar açýlan fallar
Yeniden boy vermez kuruyan dallar
Çýkmazlara uðrar girdiðin yollar
Dirhem dirhem her gün ölüyor insan

Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: