O gece bulutlu bir sabaha uyandý Uzak ve ilginç þeyleri düþünerek Gözleri tavana çakýlý bekledi Hiç anlamý yokken üzüntü duydu Ve birden tüm zamaný geri almak Acýlarýný derin çukurlarda yakmak istedi Uzakta ki insan sesleri Kalabalýða ve karmaþýk çýðlýklara dönüþtü Histerikli düþüncelerde kaybolacaktý sanki Çapraþýk duygulardan bir çýkýþ aradý Düzlüklerle çevrili ovalarda yürümeyi Hayalini kuvvetlendirsin diye Gülümsemeyi dahi düþündü Yer-yer yükselen tepeleri Sevimli aðaçlarla giyinmiþ Yeþil topluluklarý geçti Kuþlarý, topraða serilmiþ çiçekleri Ardýç kokularý içinde selamladý Birden pencereye iliþen gözleri Onu sersemletmiþ Bitkin bir sesle uyarmýþtý sanki Bütün olup bitenler burada kalsýn dedi Doðruldu ve yürüdü...
Trabzon / 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.