Sen Yoksun

Herkes var, her þey var, sen yoksun.
Yokluðun var olan herkesi, var olan her þeyi, alýp götürüyor benden.
Ýçim daralýyor, dünya ne kadar da küçükmüþ, sýðamýyorum dünyaya.
Kalbim atmayý, ciðerlerim nefes almayý býraktý senden sonra.
Kalbim aklýma savaþ açtý, kalbim tüm dünya ile iliþiðini kesti,
Sevdaya küstü, bedene küstü, ruhum bedenden uçtu,
Herkes, her þey gitti senden sonra.

Ay eskisi gibi aydýnlatmýyor gecemi,
Güneþ doðmayý býraktý,
Çocuklar gülmeyi býraktý,
Muhabbetle içilen kahveler bile,
Muhabbetle içilmedi senden sonra.

Herkes var, her þey var, sen yoksun.


Üzülme!
Kimsenin varlýðý dolduramýyor yokluðunun yerini,
Ýçimdeki hüznü,
Ýçimdeki kederi,
Daðýtamýyor kimsenin sesi.
Düþlerimde görüyorum,
Bazen bir parkta,
Bazen bir sahilde,
hayalini kurduðumuz ne varsa yaþýyoruz.
Buruk bir mutluluk, uyandýðýmda yoksun yanýmda.

Mutluluk dýþýnda herkes tam, her þey tam, bir eksik benim kalabalýklarda,
Sol yaným atsa da senin uðruna, bazen arýyor gözlerim kalabalýklarda.
Olmadýk þeyler geliyor aklýma, herkesi, her þeyi býrakýp uçmak istiyorum mutluluða.

Aslýnda her þey, herkes her an senden ibaret,
Düþlemediðim, yazmadýðým, özlemediðim bir aným yok sensiz,
An be an aklýmda, an be an kalemimde, an be an düþüncelerimdesin.
Diyorum ya, herkes var, her þey var, bir tek varlýðýn yok yanýmda.
Ramazan Teke
Sosyal Medyada Paylaşın: