Gelde Tut Ellerimden

Yenilmiþim sana belli ki!
Kuþaktan kuþaða gelen acýlarýmla
Tutulmuþum yüreðimle sana
Hiç gerek kalmadan bir ‚hoþça kal’a
Sen sýrtýmý yasladýðým koca kale
Ýsmin parlýyor þimdi
Gökkuþaðýnýn yedi renginde
Daðlardan da yürekli gözlerinle
Yenilmiþim sana belli ki!
Ýçimi dolduran hasret acýsýyla
Seyrederek yürüyorum hayatý
Kendi hissettiðim boþluðumda
Bazen bir kentin en koyu kalabalýðýnda,
Bazen de bu gün ki gibi
Tek baþýma bir dað baþýnda
Gözlerini arýyorum
Þimdi grotesk bakýþlarda
Oysa sen olmuþtun,
Þiirlerimin her mýsrasýnda
Bir ibis uçar benim gibi
Tek baþýna – soluk soluða
Baþýný koyup dizlerimde uyuduðuna
Yenilmiþim belli ki anýlara …
Oysa bir onlar kaldý avuçlarýmda!
Silip süpürdü kalleþ ölüm
Elimde ne varsa!
Beni býraktý bir baþýma,
Bu cehennemin ortasýnda
Katilimdir zaman benim
Soyunmasam da onun uþaklýðýna
Yenilmiþim belli ki sana
Ürkek bir çocuk saflýðýnda
Þimdi seni arýyorum
Cesur bakýþlarýnda
Yýkýldýysam hüzünden ve acýdan
Bir sebebi var mutlaka
Her telden ayrý bir ses týnlasa da
Yenilmiþim belli ki sana!
Sahra sýcaklýðýnda
Etrafýmda hüzünlü naðmeler söyler
Bülbüller senin adýna
Gel de tut ellerimden
Koþalým yine yan yana
Bu en uzun günün adýna

H. Hüseyin Arslan
Marburg - 21.06.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: