AZÝM
Yolum düþtü otaðýna bilgenin
Buyur etti bir kenara oturdum
Davar yatýr kenarýnda gölgenin
Ayran koydu, tasý diktim bitirdim
Dedi: ‘’Yiðit, bu daðlarýn belini
Poyraz esen sarp yamacýn yelini
Aþamazsýn kaybedersin yolunu
Giden gelmez nice yiðit yitirdim’’
Dedim: ‘‘olsun, dönmesem de giderim
Yoksa yakar yüreðimi kederim’’
Derim; ‘’buymuþ, böyle imiþ kaderim
Sevdam için varý yoðu batýrdým’’
‘’Deðmez’’ dersen gönlün gider aðrýna
‘Deðmez miymiþ vermek caný uðruna,
‘’Nice hançer saplasalar baðrýna’’
‘’Bu sevdaya ben ömrümü yatýrdým’’
Dedi ‘’yiðit var yolunu düz eyle’’
‘’Kara kýþý sabýr ile yaz eyle’’
‘’Zorluklarý aþa aþa az eyle’’
‘’Bu azminle ikna ettin yetirdin’’
Dedim: ‘’Baba, hoþ eyledin bizleri
Unutmayýz gönle yazdýk sizleri.
Güçlendirdi dermaný yok dizleri’’
Yola düþtüm hatýr selam götürdüm
Adnan SÝVRÝ/BOZKIRÎ 08.06.2020